Spis treści
Karpacz, znany przedwojenny kurort
Tuż przed wybuchem I wojny światowej Karpacz stał się znanym i bardzo często odwiedzanym karkonoskim kurortem.
Mieszkańcy szybko zorientowali się z korzyści płynących z bliskiego sąsiedztwa ze Śnieżką i przystosowywali swoje domy, zagrody dla potrzeb gości. Karpacz zmieniał się szybko, by można było tu aktywnie wypoczywać i podziwiać góry.
W roku 1913 obok starej „Gospody pod Wąsem” wzniesiono okazały hotel, który obecnie nosi nazwę „Orlinek".
Przeczytaj tutaj o historii tego budynku i jego odbudowie
Nieco wcześniej, bo w roku 1909 powstał w Karpaczu tor bobslejowy. Potem wzniesiono w roku 1912 pierwszą drewnianą skocznie narciarską, na której oddano w roku 1914 najdłuższy skok na odległość 38,5.
Jak wyglądał Świeradów -Zdrój 100 lat temu, zobacz tutaj
Pensjonaty i hotele powstawały w Karpaczu, jak grzyby po deszczu
W roku 1914 w Karpaczu było około 10 hoteli, l sanatorium, 67 pensjonatów oraz dwa w Wilczej Porębie (bez schronisk górskich). Mogło jednorazowo zanocować w nich około 2200 osób.
Największym hotelem był dzisiejszy D.W „Piast” posiadający 60 pokoi o najwyższym wówczas standardzie.
W roku 1914 w Karpaczu Górnym było 12 hoteli, 54 pensjonaty, które razem dysponowały około tysiącem miejsc.
W 1908 roku Wilcza Poręba dysponowała 90 pokojami do wynajęcia w: 2 gospodach (jedna z nich to schronisko nad Łomniczką), 2 leśniczówkach i 12 prywatnych domach. Była ona połączona z Karpaczem linią omnibusową. Płóczki w 1908 roku posiadały 3 hotele, gospodę, kilka restauracji oraz była tutaj możliwość wynajęcia w prywatnych domach pojedynczych pokoi.
Czytaj tutaj o Szklarskiej Porębie 100 lat temu
Rozwój miejskiej infrastruktury w Karpaczu
Karpacz posiadał już w roku 1908 lekarza gminnego, aptekę, sanatorium, w którym leczono nadwerężone nerwy i choroby związane ze złą przemianą materii, niedawno wybudowany i poświęcony kościół ewangelicki, park miejski z placem zabaw dla dzieci oraz pawilonem koncertowym.
Sanie rogate i tragarze lektyk czekały na turystów w Karpaczu
Znajdowała się tu również poczta, stacja przewodników i tragarzy lektyk, a w zimie można było skorzystać z przejażdżki na sankach i rogatych saniach, które wraz z przewodnikiem można było tutaj wynająć.
Dzięki dobremu połączeniu kolejowemu podróż do Wrocławia trwała 4 godziny, sześć godzin do Berlina i godzin do Drezna.
O Śnieżce i wycieczkach w Karkonoszach czytajcie więcej
Transport omnibusami do Kowar i Jeleniej Góry
W 1908 przekazano do eksploatacji odcinek szosy na trasie Karpacz-Karpacz Górny. Droga była na tyle porządnie zaprojektowana i zbudowana, że do lat trzydziestych nie wymagała modernizacji.
Komunikacja pomiędzy poszczególnymi wsiami i osadami oraz schroniskami położonymi na głównym grzbiecie Karkonoszy rozwiązana była za pomocą omnibusów, które docierały również do Kowar i Jeleniej Góry. Wynajęcie tego środka transportu z Karpacza do Budy Schlingla kosztowało 2,5 marki od osoby, a do schroniska nad Łomniczką 0,80 fenigów.
Karpacz posiadał już wtedy także stałe połączenie autobusowe z Karpaczem Górnym i Szklarską Porębą.
W roku 1907 roku oddano do użytku szosę Kowary-Ściegny. Pozostały odcinek był jeszcze w budowany i Karpacz został połączony ze Ścięgnami wygodną szosą dopiero w okresie I wojny światowej.
W 1900 roku sejmik powiatowy zaakceptował budowę drogi pomiędzy Wilczą Porębą a Karpaczem.
(na podstawie tekstu o Karpaczu Grzegorza Truchanowicza)
Przeczytaj więcej o Karkonoszach tutaj
Festiwal podróżniczy za horyzontem
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?