Jak reagować na płacz dziecka? Sprawdzone metody

Zdaniem specjalistów ważne jest zrozumienie powodu, dla którego dziecko płacze. Możemy bowiem mieć do czynienia z sytuacją, w której maluch chce coś osiągnąć.

Intensywność wymuszonego płaczu zależy od tego, czego rodzic odmawia. Dziecko samo się "nakręca" i sprawdza nas, ile jesteśmy w stanie znieść.

Siła spokoju i oddechu

- Podczas warsztatów z rodzicami mówimy, że najlepszą metodą na płacz dziecka jest jego ignorowanie. W ten sposób pokazujemy dziecku, że ta metoda jest nieskuteczna - wyjaśnia dr Magdalena Śniegulska, psycholog Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej.

- Oczywiście zdaję sobie sprawę, że takie sytuacje są trudne i ciężko jest lekceważyć płacz dziecka. Zasada jest jednak taka, że podejmujemy interwencję, kiedy zagrożone jest jego życie - dodaje.

Zdaniem dr Śniegulskiej, od początku rodzicielstwa warto sobie powiedzieć, jakie metody wychowawcze są przez nas akceptowane i jak wyobrażamy sobie rolę rodzica.

- Z doświadczenia w pracy z rodzicami wiem, że kary są mniej skuteczne niż konsekwencja i wzmocnienia pozytywne, czyli nagrody - mówi psycholog. - Stosujemy metodę, która związana jest z uspokojeniem emocji.

Czasami dziecko podczas płaczu dochodzi do momentu, w którym samo nie wie, o co mu chodzi. Wówczas warto zastosować metodę OOPP - odejdź, oddychaj, pomyśl, porozmawiaj.

- Uważam, że najlepiej jest nauczyć dziecko odseparowania od bodźca, który wzbudził płacz. Wówczas nagradzamy malucha, który sam wyjdzie na chwilę do innego pomieszczenia, gdzie ochłonie, przemyśli swój błąd i pozwoli wyjść z tej sytuacji z twarzą obydwu stronom - dodaje Śniegulska. - Sukces pojawi się wtedy, gdy dziecko samo stwierdzi, że musi na chwilę wyjść i ochłonąć.

Zamiast karać, wysłuchaj

Konsekwencja i przewidywalność rodziców powinny być pomocne w radzeniu sobie z wymuszaniem czegoś przez dziecko. Pamiętajmy jednak, że jeśli zdecydujemy się na stosowanie metody OOPP, a wcześniej dziecko płaczem osiągało swój cel, może być jeszcze gorzej.

Skoro do tej pory płacz był skuteczny, nasze postępowanie dziecko odbierze jako negatywny bodziec. Te chwile wzmożonego płaczu należy przetrzymać, bo jeśli rodzice odpuszczą, dziecko nauczy się, że z czasem i tak zrobią to, czego ono chce.

Jak podkreśla psycholog, zanoszącemu się od płaczu dziecku nie warto dawać zabawek. Należy je nauczyć, że gdy nad sobą nie panuje, niczego z nami nie załatwi.

Zamiast kąta

Jeśli do napadu płaczu dojdzie w centrum handlowym, należy zerwać tę sytuację i zwyczajnie wyjść ze sklepu. Nie jest to miejsce do rozwiązywania konfliktów. Po powrocie do domu należy omówić zdarzenie z naszą pociechą, zapytać, co było przyczyną jego napadu płaczu. Warto wprowadzić zasadę konsekwencji.
Wychodząc do sklepu, można zawrzeć z dzieckiem umowę, że jeśli będzie grzeczne i dotrzyma słowa, dostanie jakiś bonus np. w postaci pieniędzy, które może odłożyć na prezent. Konsekwencją złego zachowania będzie nieotrzymanie tego bonusu.

Ważne jest to, że nie zabieramy dziecku wszystkich oszczędności. Jedynie nie otrzymuje tych, które miało dostać za dobre zachowanie. Jednym z przykładów, który dr Magdalena Śniegulska podaje jako korzystne rozwiązanie dla obu stron, jest metoda stosowana przez mamę, której dzieci zawsze czegoś od niej chciały, gdy ona rozmawiała przez telefon.

Wprowadziła wówczas zasadę, że w takiej sytuacji odpowiedź zawsze będzie brzmiała "nie". Oczywiście początki były trudne, ale z czasem dzieci nauczyły się, że nie opłaca się wtedy zawracać mamie głowy.